To wizyta od 21.07.1998 |
HistoriaPierwszy zapis o Zielonej Górze pochodzi z 1222 r, a w dokumencie z 28 lutego 1312 r. figuruje juĹź ona jako miasto. Wiele wzmianek o Zielonej Górze znalazĹo siÄ w dokumentach ksiÄ ĹźÄ t gĹogowskich z poczÄ tku XIV w. DziÄki tym ĹşródĹom dowiadujemy siÄ, Ĺźe pierwsza wzmianka o uprawie winnego krzewu pochodzi z 1314 r. Jest to informacja waĹźna, gdyĹź historia Zielonej Góry ĹciĹle wiÄ Ĺźe siÄ z dziejami ludzi, którzy przez wieki uprawiali tÄ delikatnÄ , poĹudniowÄ roĹlinÄ. Do najstarszych zajÄÄ mieszkaĹców Zielonej Góry, oprócz uprawy winoroĹli, zaliczyÄ moĹźna hodowlÄ owiec i produkcjÄ sukna. Pomimo zapisu w dokumencie z 1312 roku, dopiero rok 1323 przyjÄĹo siÄ uwaĹźaÄ za datÄ nadania praw miejskich przez ksiÄcia gĹogowsko-ĹźagaĹskiego, Henryka IV. Akt lokacyjny stworzyĹ podstawy prawne do gospodarczego rozwoju Zielonej Góry, a w szczególnoĹci do rozwoju tkactwa i sukiennictwa. Za czasów Kazimierza Wielkiego, który dla ratowania pokoju zrzekĹ siÄ praw do ĹlÄ ska, Zielona Góra znalazĹa siÄ formalnie poza granicami Polski, ale nadal pozostawaĹa pod rzÄ dami Piastów gĹogowskich. W poĹowie XIV w. miasto awansowaĹo do siedziby ksiÄ ĹźÄcej, bowiem rezydowaĹ tu Henryk V Ĺťelazny, a Henryk VIII tytuĹowaĹ sie nawet "ksiÄciem zielonogórskim". Dla rozwoju miasta najbardziej zasĹuĹźyĹ siÄ Henryk IX, który dbaĹ o Ĺad i porzÄ dek w swoim ksiÄstwie, a w 1429 roku poleciĹ opasaÄ miasto murami z kamienia polnego i cegĹy. Fragmenty tego muru zachowaĹy siÄ do dziĹ. Po bezpotomnej Ĺmierci Henryka IX nastÄ piĹa kilkuletnia "sukcesyjna wojna gĹogowska", w rezultacie której wĹadca ĹlÄ ska i zniszczonej Zielonej Góry zostaĹ WĹadysĹaw II Jagiellonczyk. Po krótkim panowaniu Jagiellonów ĹlÄ sk przeszedĹ w rÄce niemieckiej dynastii Habsburgów, a ksiÄstwo gĹogowskie wcielono do Czech, natomiast w 1742 roku miasto zostaĹo zajÄte przez Prusy. Pod niemieckim panowaniem Zielona Góra pozostawaĹa do 15 lutego 1945 r.Obecnie jest to blisko 120-tysiÄczna stolica województwa, zajmujÄ ca powierzchniÄ 58 km kw. Korzystne usytuowanie miasta w pobliĹźu miÄdzynarodowych szlaków komunikacyjnych stwarza dogodne warunki rozwoju turystyki. DuĹźo inwestuje siÄ w ochronÄ Ĺrodowiska, czego przykĹadem byĹo uruchomienie w 1994 r. kompostowni. W celu polepszenia jakoĹci wody pitnej, równieĹź w 1994 r., niemiecka firma Passawant zainstalowaĹa stacjÄ filtrujÄ cych mikrosit. DziÄki ich zastosowaniu zmniejszyĹo siÄ zuĹźycie chloru w procesie uzdatniania wody o ok. 30%. Obecnie opracowywany jest projekt zastÄ pienia chloru mniej szkodliwym dla zdrowia ozonem. Trwa teĹź budowa nowoczesnej oczyszczalni Ĺcieków. WĹadze miasta od wielu lat stawiajÄ na turystykÄ. Dlatego teĹź przygotowano sporo ofert inwestycyjnych zawierajÄ cych m.in.: tereny przeznaczone do zagospodarowania turystycznego, centra usĹugowo-handlowe, parkingi i inne obiekty komplementarne oraz propozycje doinwestowania i rozbudowy kompleksów rekreacyjno-sportowych. Zielona Góra czÄsto nazywana jest w róĹźnych publikacjach Winnym Grodem lub Grodem Bachusa. WiÄ Ĺźe siÄ to z bogatymi tradycjami winirskimi miasta, rozwijanymi na przestrzeni kilkuset lat. JuĹź na poczatku XIV w. istniaĹy tu winnice, najbardziej wysuniete na póĹnoc plantacje winnej latoroĹli. Do dzisiaj zachowaĹy siÄ jedynie resztki winnic w Parku Winnym okalajÄ cym PalmiarniÄ. Z tradycjami winiarskimi zwiazane jest ĹwiÄto Winobrania, poĹÄ czone z Dniami Zielonej Góry. Corocznie, we wrzesniu, przez caĹy tydzieĹ odbywajÄ siÄ róĹźnorodne prezentacje, imprezy sportowe i handlowe. W tym okresie przyjeĹźdĹźaja do Winnego Grodu liczne rzesze goĹci z kraju i zagranicy. Wzbogacany z roku na rok program winobraniowy pozwala zaspokoiÄ róĹźnorodne oczekiwania odwiedzajÄ cych miasto. |
|||||||||||||||
(C) Zespół ZielMAN |