Zajecia w terenie jako forma rozwoju fizycznego
Teren byl od zarania skautingu miejscem dzilalnosci czlonkow
Zwiazku Harcerstwa Polskiego. Z biegiem czasu wychowanie fizyczne i sport
preferowac zaczely dzialalnosc w obiektach zamknietych, odcinajac sie od
srodowiska naturalnego, pol, lasow i zbiornikow wodnych. Rozwoj cywilizacji
laczy sie z procesem ciaglego odchodzenia od natury. Im bardziej sztuczne
warunki stwarza czlowiek, tym czesciej traci on odpornosc w stosunku do
szkodliwego dzialania czynnikow fizycznych swojego otoczenia.
srodowisko przyrodnicze powinno czesciej byc wykorzystywane jako czynnik
racjonalizacji metod odnowy sil ludzi prowadzacych miejski, osiadly tryb zycia.
Pwrot na lono natury jest juz nie mozliwy, mozliwe jest jednak kontaktowanie
sie ze srodowiskiem przyrodniczym, szczegolnie przez organizmy mlode,
najbardziej podatne i wrazliwe na bodzce otoczenia. Uczeni sygnalizuja
wystepowanie zmian w procesach motorycznych, spowodowany prawdopodobnie
w duzej mierze jednostajnosciabodzcow utwardzonego podloza. Zanikaja
nawykiorientacji przestrzennej oraz caly zespol nawykow zbednych w warunkach
miejskich. Znaczne koncentracje szkodliwych dla zdrowia czynnikow
mikro- i makroklimatycznych srodowiska zycia wspolczesnego czlowieka
powoduja zmiany w intensywnosci procesow fizjologicznych i psychicznych.
Wzrasta liczba dzieci z wadami kończyn dolnych i tulowia. Szerza sie
choroby ukladu krazenia i oddechowego. Popularne staja sie choroby
nerwicowe. Traca intensywnosc doznania zmyslowe wzroku i sluchu. Czlowiek
wychowany w miescie zatracil prawie zupelnie zdolnosc orientowania sie w
terenie, zmalalo zahartowanie organizmu.
Harcerstwo jest organizacja, ktora wyprowadza dzieci i mlodziez z
niezdrowego srodowiska miast w miejsca, gdzie dzialalnosc gospodarcza
nie doprowadzila jeszce do wystapienia czynnikow szkodliwych, godzacych
w zdrowie czlowieka.
Prof.dr hab. Tadeusz lobozewicz
z Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.
Powrot : kliknij
Webmaster : Andrzej Stacherski
4 kwiecień 1997